Młodzież należąca do Szkolnego Koła Caritas po raz drugi brała udział w VI edycji małopolskiego projektu „Mieć wyobraźnię miłosierdzia”. W tym roku tytuł naszego projektu brzmiał: POMAGAM I JUŻ! Zadania projektowe realizowaliśmy od 1 stycznia 2012r., do 30 października 2012r.
Świadomi sytuacji środowiskowej i szkolnej uznaliśmy, że pomoc potrzebna była dzieciom z rodzin ubogich, wielodzietnych bądź też niepełnych. Swoją opieką objęliśmy również dzieci przewlekle chore i niepełnosprawne, osoby starsze i samotne. Łącznie około 50 osób. A tak w skrócie przedstawiają się nasze zrealizowane działania:
P – to nasza pomoc w przygotowaniu w tym roku już VI Parafialnego Festynu Serca,
O – to opłatek dla starszych, chorych i samotnych naszej miejscowości,
M – modlitewny zastrzyk ducha – spotkania Drogi krzyżowej, młodych w Dębowcu
A – apele środowiskowe – Boże Narodzenie, Wielkanoc i Dzień Papieski.
G – gry i zabawy na świetlicy gminno- parafialnej. Prowadzenie zajęć artystycznych takich jak nauka gry na gitarze lub prace plastyczne,
A – atrakcje sześciodniowego pobytu na zimowisku w Szczawnicy
M – maleńka iskierka, która obudziła nasze serca na potrzeby innych – Mikołaj Janik,

I – integracyjny wyjazd dziecięcych grup działających na terenie parafii i szkoły na nocny pobyt w Kopalni Soli w Bochni,

J – jedziemy na dwunastodniowe wakacje – w tym roku „okupowaliśmy” miejscowość Rajskie w Bieszczadach nad Jeziorem Solińskim,
U – uśmiech i radość osób starszych, chorych i niepełnosprawnych, których odwiedzamy,
Ż – żadna siła nie powstrzyma nas od działania na rzecz osób potrzebujących,

! – bo pomagam i już
Paradoksalnie w naszej pracy otrzymujemy więcej, niż sami z siebie dajemy. Przebywanie z ludźmi starszymi, chorymi czy niepełnosprawnymi pozwala nam spojrzeć na życie z zupełnie innej strony. Zauważyć jakim darem jest życie na każdym jego etapie. Każdy uśmiech, czy pochwała spływająca od naszych podopiecznych podnosi nas na duchu i utwierdza w przekonaniu że warto działać. Dzięki przebywaniu z naszymi podopiecznymi uczymy się rozumieć sens cierpienia. Praca ta uczy nas pokory. Zaczynamy doceniać to co w życiu mamy. Praca ta wpływa na kształtowanie naszych charakterów. Uczy szacunku dla drugiego człowieka. Pomagając chorym, doceniamy wielki dar otrzymany od Pana Boga, jakim jest zdrowie, jednocześnie rozumiemy, że wszyscy są wyjątkowi, że każdy z nas jest dziełem samego Boga.